Tuesday, January 30, 2007

4 + σήμερα.....

Καλημέρα σας….τί κάνετε;;; και εγώ καλά είμαι και ευχαριστώ που ρωτάτε!! :-)

Μόλις έφαγα…έσκασα πάλι. Έφαγα ένα τεράστιο burger..πολύ ωραίο…all time classic. Είναι 10 το βράδυ, και είμαστε ακόμα στην δουλειά. Έχουμε να κάνουμε μια «επέμβαση» σε έναν πελάτη στην Ολλανδία, και είμαστε εδώ 2-3 άτομα και κάνουμε τους γιατρούς….νοσοκόμες δεν έχουμε, και πολύ στεναχωριόμαστε, αλλά τί να κάνουμε; Όλα πάνε καλά προς το παρών, και μάλλον θα τελειώσουμε νωρίτερα απ’ ότι περιμέναμε…αυτό είναι ωραίο, γιατί μπορεί να προλάβουμε να κάνουμε και καμιά βουτιά στην πισίνα και στο τζακούζι πριν πάμε για ύπνο…

Αλλάζοντας θέμα τώρα, το ξέρω ότι σας έχει φάει η αγωνία να μάθετε αν είμαι ακόμα άρρωστος, αν είμαι καλύτερα, κλπ κλπ…Ε, λοιπόν, καλύτερα είμαι, αλλά με το συνάχι που έχω σήμερα το μεσημέρι βουλώσανε τα αυτιά μου!!!! Ω, ναι, και μην κρυφογελάτε, γιατί είναι πολύ άσχημο συναίσθημα!!! νομίζω ότι μιλάω με την μύτη μου και αισθάνομαι ιδιαίτερα ηλίθιος. Νιώθω σαν τον Μορφονιό στον καραγκιόζη…τον θυμάστε;;;;

Τι άλλο να σας πω; Νέα δεν έχω...μετράω τις μέρες ανάποδα. Πρέπει να κάνουμε μία σύσκεψη εν μέσω κρασοκατάνυξης και μουσικής για να αποφασίσουμε τι θα κάνουμε το 3ημερο που είναι προ των πυλών. Έτσι σαν ερέθισμα, μερικά μέρη που θα μπορούσαμε να πάμε:

- Κοζάνη --> είναι κοντά στα 3-5 πηγάδια που έχουν πολύ καλή φήμη. Επίσης από εκεί μπορούμε να πάμε στην λίμνη Πλαστήρα που επίσης είναι πολύ ωραία. Και φυσικά η Κέλυ θα δει τον αδελφούλη της που τόσο πολύ θα έχει επιθυμήσει μέχρι τότε…:-p

- Ορεινή Κορινθία / Ναυπακτία: επειδή στην γεωγραφία είμανε σκράπας, το μόνο που ξέρω -και αυτό όχι με απόλυτη βεβαιότητα- είναι ότι και τα δύο αυτά μέρη είναι νοτιότερα από την Αθήνα, και γενικότερα ακούγονται πολύ καλά λόγια

- Γιάννενα/ Ζαγοροχώρια – το μέρος είναι γνωστό, και τα λόγια είναι περιττά….

By the wayjust off the press - για την «επέμβαση» που λέγαμε: τελικά πάνω που τελειώναμε και αρχίσαμε να ελπίζουμε, έσκασε ένα προβληματάκι – μια «επιπλοκή» ας πούμε – και θα καθυστερήσουμε κάπως. Προς το παρών η κατάσταση είναι υπό απόλυτο έλεγχο και δεν έχουμε αγχωθεί, αλλά όπως και να έχει σπαζόμαστε, γιατί το τζακούζι το βλέπουμε να φεύγει…τέλος πάντων…δε βαριέσαι…έχει και κρύο σήμερα…μαύρο καλοκαίρι περνάμε εδώ στην ξενιτιά…κλαψ…..

Λοιπόν εδώ σας αφήνω…δεν σας βαρέθηκα, αλλά δεν έχω κάτι άλλο να πώ…το προβληματάκι που είχαμε λύθηκε, και σκεφτόμαστε να φύγουμε σε κανα 20λεπτο…χάρηκα που τα είπαμε και πάλι…

Εις το επανιδείν!!!

Μιχάλης

Sunday, January 28, 2007

Κι'όμως ειμ' ακόμα εδω.......

Και να’μαστε πάλι εδώ……

Ύστερα από μια παύση μερικών ημερών επιστρέφω για να σας πω τα νέα μου. Όχι ότι έχει γίνει τίποτα συνταρακτικό, αλλά έτσι…για την τιμή του blog!! :p

Αυτή την ώρα κανονικά θα έπρεπε να είμαι μαζί σας, και να διασκεδάζουμε κάπου στην Αθήνα…Αντ’ αυτού έχω κολλήσει στη ρημάδα την Αμερική και μετράω τις μέρες να γυρίσω…Τι να κάνουμε…

Ακόμα το κρύωμα δεν λέει να φύγει...Ευτυχώς δεν νιώθω την αδυναμία που είχα τις προηγούμενες μέρες, αλλά έχω άσχημο βήχα, και ένα συνάχι που με ενοχλεί αρκετά…Νομίζω όμως ότι σε 2-3 ημέρες θα γίνω καλά. Κατά τα άλλα πανω-κάτω τα ίδια. Δουλειά-ψώνια-βόλτες….Αυτές τις μέρες έχει ένα ελληνικό πανηγύρι στην τοπική εκκλησία αλλά δεν έχω πάει. Ίσως πάω αύριο που είναι και η τελευταία μέρα. Είχα πάει στο περσυνό, και είχε πλάκα…Είναι όπως μας δείχνουν στις ταινίες: αρνιά στις σούβλες, κλαρίνα να παίζουνε, παιδάκια να χορεύουνε όλους τους χορούς σε στυλ συρτάκι, τζατζίκια, γριές με μαλλί «λάχανο», άντρες με χρυσές καδένες μπλεγμένες μες τις τρίχες τους, και τα τοιαύτα….

Επίσης αύριο ίσως γίνει και αυτή η περιβόητη βόλτα με το αεροπλάνο, αν και ο καιρός το πάει για βροχή, οπότε πάλι θα το ακυρώσουμε.

Αυτά…Στέρεψα. Δεν έχω τι άλλο να σας πω. Έχω νυστάξει κιόλας και λέω να πάω για ύπνο. Δεν κοιμάμαι αρκετά τελευταία και είναι μια καλή ευκαιρία σήμερα να γεμίσω μπαταρίες….

Ίσως αύριο έχω καλύτερο οίστρο και σας γραψω περισσότερα….ίδωμεν!

Φιλιά.

Sunday, January 21, 2007

Τί θα κάνουμε σήμερα τελικά;

Άκυρη η βόλτα με το αεροπλάνο σήμερα....Μήπως μας ματιάσανε οι ζηλιάρηδες;;;;;Ονόματα δεν λέμε - ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα....Σοβαρά πάντως, το αεροπλάνο είχε ένα προβληματάκι, οπότε δεν μπορούσε να πετάξει - όμως την βόλτα μάλλον θα την κάνουμε την Πέμπτη. Θα φύγουμε λίγο νωρίτερα από την δουλεία και θα πάμε με το αεροπλάνο κάπου για φαγητό...Καλό δεν ακούγεται;;;

Οπότε σήμερα το πρόγραμμα είναι κενό. Τα παιδιά μάλλον κοιμούνται ακόμα, και δεν θέλω να τους ξυπνήσω γιατί γενικά μας λείπει ύπνος.

Αυτά για τώρα....

ΥΓ. Ελπίζω η βόλτα σας στον Ωρωπό να είναι υπέροχη, και να κάνατε και το πρώτο μπάνιο του 2007...απ' ότι μαθαίνω η θερμοκρασία χτυπάει κόκκινο!!!Προσοχή μην καείτε!!!

Φιλιά

Saturday, January 20, 2007

Μια βδομάδα μετά

Καλημέρα σας από την ζεστή πόλη της Boca Raton.

Μία εβδομάδα μετά την άφιξή μου εδώ, και τώρα βρίσκω λίγο χρόνο για να μπω στο δίκτυο και σας ενημερώσω για τα νέα μου...

Σε γενικές γραμμές τα περνάω καλά. Και βόλτες κάνουμε, και για ψώνια πάμε, και στη δουλειά όλα καλά, κλπ κλπ.

Δεν έχω τίποτα το φαντασμαγορικό να σας διηγηθώ. Αυτό το ΣΚ λέγαμε να πάμε στo Key West, ένα νησί στο νότιο μέρος της Φλόριντα, που είναι 90 μίλια από την Κούβα - το νοτιότερο σημείο της ηπειρωτικής Αμερικής. Είναι κάπως μακριά από εδώ που είμαστε εμείς – 4 ώρες με το αυτοκίνητο. Εκεί είχα πάει πρώτη φορά πέρυσι με την Μαρία. Είναι πάρα πολύ ωραία, και ένα από τα αξιοθέατα του νησιού είναι το σπίτι του Χέμινγουεϊ με τις 500 γάτες (δεν θυμάμαι πόσες ακριβώς είναι, αλλά το 500 δεν είναι υπερβολή!).

Με την Μαρία είχαμε πάει εκεί για μία μέρα μόνο, οπότε ήτανε «σκότωμα». Εξάλλου το σούρουπο που φεύγαμε, όλος ο κόσμος έβγαινε έξω για ποτάκι, και εμείς είχαμε ξενερώσει. Οπότε μου έχει μείνει σαν αποθημένο να ξαναπάω εκεί και να μείνω ένα βράδυ.

Τελικά όμως, και για διάφορους λόγους, αποφασίσαμε να μην πάμε σήμερα εκεί. Θα μείνουμε εδώ να πάμε και σε ένα σπίτι όπου είμαστε καλεσμένοι το απόγευμα, και το βράδυ μάλλον θα πάμε για ποτό στο Μαϊάμι….

Το ωραίο της ιστορίας όμως, είναι ότι τελικά μπορεί να πάμε στο Key West αύριο – με αεροπλάνο!!!!!!!!!!!!!!!!! Αν θυμόσαστε, σας έχω πει ότι ένας συνάδελφος εδώ στην Αμερική έχει δικό του αεροπλανάκι. Και μπορεί να πάμε βόλτα με αυτό αύριο, και είπε ότι μπορεί να πάμε σε αυτό το νησί!!!!! Αυτό είναι από τα λίγα πράγματα που με έχουν ενθουσιάσει αυτές τις μέρες….

Κατά τα άλλα δεν έχω και πολλά νέα να σας πω…Η αλήθεια είναι ότι σας σκέφτομαι συχνά, και παρότι μου αρέσει η παρέα με τα παιδιά εδώ, αν ήμασταν εδώ όλοι μαζί, θα είχαμε τρελά γλέντια!!

Και μιάς και ανέφερα τη λέξη…τι έγινε εχθές;;;; Ε;;; Τι έγινε με τον Ρέμο; Τι ρεζίλια είναι αυτά;;;;Μόνο η Ήριννα και ο Φώτης πήγανε στο τραπέζι;;;Ντροπή!

Η Κέλυ τώρα τελευταία πολύ μας κουράζεται, και άμα θέλουμε την πιστεύουμε

Η Βίκυ άλλαξε δουλειά και μάλλον τα έχει δει λίγο κωλυόμενα.

Για την Καίτη δεν ξέρω τι να πω. Εκεί που τα σχεδίαζε όλα αυτή με τόσο ενθουσιασμό, τελικά από ότι έμαθα δεν βγήκε καθόλου έξω τελικά L

Για τον Κοψιδά…no comment! Μας έφαγε τα συκώτια για το πάρτυ – έγινε το πάρτυ – τώρα κάνει απολογισμό, και το πάσχα θα αρχίσει να σχεδιάζει το επόμενο, με βάση τα φετινά αποτελέσματα. Τις προσκλήσεις τις βλέπω να φεύγουν κατά τον Ιούλιο μήνα….Ετοιμαστείτε.

Τέλος πάντων, ελπίζω να περάσετε τέλεια σήμερα και αύριο στον Ωροπό, και να πιείτε και ένα-δυο (και τρία-τέσσερα) ποτηράκια και για μένα.

Νεότερα εν ευθέτω χρόνω….

Μιχάλης

Tuesday, January 16, 2007

Τα πρώτα νέα μου...

Άφιξη, Σαββάτο, 13-01-2007

Τελικά η πτήση δεν ήτανε τόσο βαρετή όσο περίμενα…Ευτυχώς είχα καλή παρέα, οπότε η ώρα πέρασε σχετικά γρήγορα…Σίγουρα βοήθησε και το γεγονός ότι σε κάποια φάση πλακώσαμε κάτι κρασιά, και τελικά καταλήξαμε να κοιμόμαστε για κανα 5ωρο…

Τέλος πάντων, φτάσαμε με το καλό, και αφού περάσαμε και από τον έλεγχο διαβατηρίων χωρίς πρόβλημα (καμιά φορά μπορεί να περιμένεις και για 3 ώρες στην ουρά εκεί), βγήκαμε έξω όπου μας περίμενε το τρίτο μέλος της ομάδας…

Μέχρι εκείνη την στιγμή, δεν μπορώ να πω ότι ήμουν και ιδιαίτερα ενθουσιασμένος για αυτό το ταξίδι…Τελικά όμως, μόλις βγήκα έξω και με χτύπησε ο αέρας του Μαϊάμι (ή τα καυσαέρια του αεροδρομίου) συνήλθα, και ένα πλατύ χαμόγελο εμφανίστηκε στο πρόσωπό μου…

Παίρνουμε το αυτοκίνητο λοιπόν και ντουγρού για το ξενοδοχείο…Ανοιχτό παράθυρο, κοντομάνικα, και γυαλιά ηλίου….Μαλλί-γυαλί και παντελόνι Lee που λέμε!

Μμμμ…σαν να μην έλειψα μια μέρα. Όλα γνωστά, οικεία και χαρούμενα. Ήλιος, ζέστη, κόσμος πολύς στους δρόμους. Όλοι μας είμαστε μέσα στην καλή χαρά…Εγώ γιατί είναι η πρώτη φορά μετά από πάρα πολύ καιρό που έρχομαι εδώ και θα έχω παρέα (συνήθως έρχομαι μόνος μου και είναι «κάπως» ξενέρωτα…). Ο Αποστόλης μάλλον και αυτός για τον ίδιο λόγο. Ο Μίλτος, γιατί είναι η πρώτη φορά που έρχεται Αμερική, και του φαίνεται σαν να έχει έρθει στον Παράδεισο...(δεν έχει και πολύ άδικο εδώ που τα λέμε).

Τέλος πάντων, για να μην σας πρήζω με βλακείες, αφού πήγαμε στο ξενοδοχείο, κάναμε ντους, πήγαμε για φαγητό, κλπ, είπαμε να πάμε να πιούμε και ένα ποτάκι στο χαλαρό…

Από εδώ και πέρα, κανονικά δεν θα έπρεπε να συνεχίσω να γράφω. Θα έπρεπε να αφήσω τις φωτογραφίες να μιλήσουνε…Αλλά δεν τις έχω πάρει ακόμα, αλλά και να τις είχα, υπάρχει μια σοβαρή περίπτωση να λογοκριθούνε….Το μέρος που πήγαμε αρχικά, είναι ένα μπαρ που λέγεται Coyote Ugly γνωστό πιθανόν σε όποιον έχει δει την ομώνυμη ταινία.. Περισσότερες λεπτομέρειες μπορείτε να βρείτε στο homepage της αλυσίδας (http://www.coyoteuglysaloon.com) ή του συγκεκριμένου καταστήματος που εμείς επισκεφτήκαμε: http://www.coyoteuglysaloon.com/lauderdale/index.html

Το τι γίνεται εκεί δεν μπορώ να σας το περιγράψω…Μην φανταστείτε τίποτα έκτροπα – απλά κάποιοι τύποι ή/και τύπισσες πληρώνουνε για να γλύψουνε ένα σφηνάκι τεκίλα από την κοιλιά μιας bar-woman. Αλλά γίνεται πανικός…Τα αγόρια θα το καταλάβουνε από τις φωτογραφίες (όταν τελικά τις σηκώσω στο site) ;-)

Μετά πήγαμε σε ένα άλλο μπαράκι με ανάλογο στυλ, αλλά χωρίς site για να σας δείξω. Εκεί οι κοπέλες του μαγαζιού κυκλοφορούνε πάνω στην μπάρα, με πάρα πολύ προκλητικό ντύσιμο, και ψάχνουνε για τύπους να τους ποτίσουνε από ένα μπουκάλι που κρατάνε, το οποίο περιέχει κάτι σαν κοκτέιλ…

Αυτά για το Σαββάτο.

Κυριακή, 14-01-2007

Η Κυριακή αποφασίστηκε να είναι η ημέρα των επενδύσεων. Το οποίο σημαίνει καταδρομική επίθεση σε ένα τεράστιο εμπορικό κέντρο που έχει μόνο στοκάδικα…

Τελικά δεν ψώνισα πολλά πράγματα, αλλά είδα τι παίζει, οπότε μια από τις επόμενες ημέρες θα πάω για να κάνω τις ανάλογες καταθέσεις…:-)

Ε, μετά το βράδυ βγήκαμε έξω για ποτό και φαΐ…Αυτά για την Κυριακή..

Για την Δευτέρα δεν έχω και πολλά να σας γράψω...Πρώτη μέρα στη δουλειά, βαρετά meetings, κλπ. κλπ.....



Καλημέρα σας...

Καλημέρα/καλησπέρα από το Αμέρικα….

Με αυτό εδώ το κείμενο ξεκινάει η επίσημη ενημέρωσή σας από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού!! :-)

Θα υπάρξουνε και κάποιες φωτογραφίες για να δείτε κάπως και εσείς πώς περνάμε εμείς εδώ στην ξενιτιά….

Εννοείται ότι μπορείτε να στείλετε οποιοδήποτε σχόλιο/ερώτηση θέλετε είτε on-line στο blog είτε μέσω e-mail

Wednesday, November 22, 2006

First Post

Hi...
This is my first post and my first try as a blogger....
I'm not sure if it will last, since I'm not good at writing...I get bored, and I'm not sure how often I'll have something interesting to say.

I guess I can keep track of my traveling experiences thought these postings....Also it may end up being a photo blog...

I'm also thinking to have this blog as a "virtual" meeting place for some friends...

Let's see how it goes....

m.